Ritual

«Isiltasuna ezinbesteko baldintza da soinua agertzeko, aditza bizigarri egiteko. Hizkuntza giza amildegirik sakonenak adieraztera iristen ez zenean, musika misterikoa zenarekin, errealitatearen elementu transzendentearekin, harremanetan jartzen gintuen bide pribilegiatu gisa agertu zen. Orduan, musika-erritua sortu zen, hitzak eta melodiak elkartuz espirituak eta jainkoak ohoratzen dituen espazio bat eskuratzeko, non ezezagunari eta debekatua denari ere deitzen zaion. Erritua ospakizun sakratu eta babestua da, adierazi gabekora, ezkutatu nahi denera iristeko gizakiak elkartzen diren leku sinboliko bat. Musika errituaren bihotza da, zeremoniaren erritmoei bizia eman eta horiek argitzen dituen taupada. Baina erritua mapa bada, mugak adierazten dituelako ere bada, gure ulermenetik at geratzen den guztia. Erritua misteriotsura sartzeko sarrera da, eta musika lur ezezagun horretara garamatzan ibilgailua. Hori dela-eta, musikak isiltasunaren inperioari amore ematen amaitzen du, eta bertan ibilbidea amaitzen da. Musika erritua da, ahal den guztiaren baldintzara itzultzen gaituen hizkuntza bakarra delako. Musika erritua da, ezinezkoaz hitz egiten digun hizkuntza bakarra delako.»

Carlos Javier González Serrano

Programa:

Hildegard von Bingen - 1098-1179
- ‘O Virtus Sapientiae’ (arr. Villanueva)  

György Kurtág - 1926  
-  ‘Signs, Games and Messages’ 
- To Imre Foldes at 60
- Perpetuum mobile
- In Nomine – all’ongharese

Johnan Sebastian Bach - 1685-1750      
- Partita No.2 BWV 1004
- Allemanda 
- Corrente 
- Sarabanda 
- Giga Ciaccona

György Kurtág - 1926 
- ‘Signs, Games and Messages’
-  In Memoriam Blum Tamàs

Heinrich Iganz Biber - 1644-1704
- ‘Passacaglia’